24 Ekim 2012 Çarşamba

Gerisi Hayat!


Taşlık denizi sahilden kum taşıyarak içi kumlu hale getirmeye çalışan çocuklar gibiyiz çoğu zaman.. Kendimizi veya başkalarını tatmin etmek için inanmayarak, sonucunu bilerek veya bilmeyerek anlamsız hareketler yapıyoruz. Boşa kürek çekmeyi çok seviyoruz.. Çünkü kafayı başka bir yana çevirmek o kadar zor ki.. Aslında zor değil ama zor işte. Yine insanın kendinden çok başkalarını bu değişikliğe uydurması, ikna etmesi sanki sıkıntı yaratan.. Farkında olunması gereken şey insana zarar veren ya da bir katkısı olmayan bir düşünceye/kişiye inanmaya devam etmek, üşengeçlikle ve ikinci-üçüncü kişilerin bu durumdan olan istifadeleri ile doğru orantılı. Halbuki hayat akıp gidiyor. Tek ihtiyaç o kıvılcım, o aktivasyon enerjisi. Gerisi hayat..