Gurur Hırs'ı Yenmeli

Onlar gibi olmak ya da olmamak..

Nedir onlar gibi olmak?

Hırsına yenilip, farklı bir kimliğe bürünmek. O hırs uğruna mutsuz olmak. Birtakım kaygılar ile bugünü unutmak, kendini unutmak, çevreni unutmak.. Yalancı bir dünyaya uyum sağlamak, en azından sırıtmamak. Çok gülmek. Pozitif olmak önemli. Aklına, kalbine aykırı bir şekilde bazen, sadece gülmek, katılmak.. Kullanmak kimilerini kendi çıkarların uğruna, pragmatist olmak değer yargılarını hiçe sayıp..

Peki olmamak?

Hangi kavramlara, değerlere sahip olmak gerekir bunun için: Gurur? İyi niyet? Dürüstlük? Samimiyet? Gurur? Sevgi-Saygı? Olduğu gibi davranmak? Sadakat? Gurur? Şeffaflık? Gurur?

Hepimizde var olan ama kimilerinin cebinde sakladığı bu erdemler ortaya tamamen çıktığı zaman huzurlu bir hayat bekliyor belki herkesi. Denemeden bilinmez. Bunun için de o cebin fermuarı olan hırsı bir kenara bırakmak lazım. Hırs, sadece yarışmalarda olsun, kısa süreli, rekabete dayalı veya değil. Ancak hayatı bir yarışma haline getirmek derseniz, bu kendinize yapabileceğiniz en büyük kötülüklerden biri maalesef..

Ya ....?

İhtimallerin kuvvetine inanmak, inanarak heyecanlanmak.. Sonra düşünmek; yok, boşa kürek, aldatmaca gibi kelimelerle kendi hayallerini yıkmak.. Ve bu olumsuzluğu değiştiren tek bir ünlem: "Ya ....!". Daha sonra ufaktan yeşeren umutlar, gittikçe büyüyen arzular. İşte o an, arzulananan elde edildiğinde bile hissedilmeyecek bir heyecandır duyulan..

Gel

Gel,
Vakit geç olsa da
Mesafeler uzak olsa da gel.
Yıllarca beklemedim mi seni zaten?
Beklemediğim vakitte gel.
Gel,
Otur -sessizce- al yedek kalbimi
Aslı nerde, ne sen söyle
Ya da ben sana hatırlatayım
Kapıyı açtığımda gözlerimle
(Ama sen yine de)
Gel,
Unut geçmişi
Bak gözlerimin içine
Benim de unutmamı bekle
Ne yazık ki nafile, imkansız.
(Böyle olsa da)
Gel,
Bir şeyler içer
Sohbet ederiz
İster huzurlu, ister huzursuz.