:9

Her şey yaklaşık 7 sene önce başladı. MSN Messenger(=msn), Türkiye'de yeni yeni moda olmuş, bizse liseye yeni girmiş gençler olarak her gece msn başındayız. Toplu konuşmalar olsun, ertesi gün 'Nasıl da sabahladık msn'de?' sohbetleri olsun çok moda.--hala moda değil mi? :9

O günlerden bir gece arkadaşım bir espri yaptı, bense ":)" (shift'e basılı tutmak gerekiyor iki karakter için de) yerine yanlışlıkla ":9" yaptım. Arkadaşım espritüeldi biraz, bir iki espri daha yaptı. Ben yine, yorgunluktan olsa gerek, :9'la karşılık verdim. Niye böyle güldüğümü sorunca da "shift tuşum bozuk, iki kere üst üste basmıyor" gibi yaratıcılıktan çok uzak bir cevap verdim ancak kendisi nasıl olduysa inandı. O inanınca bozmadım ben de. Bir iki kişiye daha ":9" yazıp, aynı bahaneyi öne sürdüm, gerçekten inanılası mı diye. Öyleymiş! :9. Birkaç gün böyle geçti, bense bu arada gülen sarı ifadeleri sevmediğimi, ":9"unsa dil çıkararak gülen adam'a benzediğini farkettim. Sevdim ":9"u.

Aradan aylar geçti, yıllar geçti. Ben ":9"dan başka ifade kullanmaz oldum.
İnsanlar doğal olarak ilk başta şaşırıyorlar, ben onlara ":9" yazıp gönderdiğimde. Bazen anlatıyorum uzun uzun, bazen de gizemin verdiği çekicilik korunsun diye geçiştiriyorum. Aslında hoşuma da gidiyor. Bana ait olan bir şey, beni hatırlatan bir şey. Çok çok uzaklarda olsam iki tane nokta, bir tane dokuz beni hatırlatacak diye düşünüyorum. Çok duygusalım belki de :9