Sessiz

İnsan bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlar ya.. Hep öyle olmaz işte. Bazen en çok değer verdiğiniz şey kayar gider ellerinizin arasından. Siz elinizden geleni yapmışsınızdır ancak fayda etmemiştir. Son safha çaresizlik. Hissedersiniz içinizden bir parçanın koptuğunu. Narkozsuz ameliyat gibi. Acı. Belki de bu farkındalık acının dinme süresini kısaltır ama ya şiddeti? Tam aksi. Hem tüm acılar geçer mi ki? Sonrasında ise nasır tutmuş ruhunuz nadasa bırakır kendini. Sessiz ama sakin değil. Sadece sessiz..