Sisyphos, Yunan mitolojisinde Zeus tarafından kendisine ihanet ettiği gerekçesiyle ölümle cezalandırılmış ve yeraltı dünyasına gönderilmiştir. Burada yeraltı tanrısı Hades ve tanrıçası Persephone'den, karısının adına güzel bir cenaze töreni yapmadığını ve her onurlu erkek gibi onu cezalandırmak için dünyaya dönmesi gerektiğini söyleyerek izin ister. İsteği kabul edilir ancak dünyaya dönen Sisyphos, yeraltı dünyasına bir daha inmeyi reddeder. Hades bu durumu Zeus'a bildirir. Zeus, Sisyphos'u yakalttırır ve yeraltı dünyasına geri gönderir.
Sisyphos'un cezası çok ağır olacaktır. Kocaman bir kayayı elleriyle iterek bir dağın zirvesine çıkarmak zorundadır. Ancak sorun şu ki, zirveye ulaşmaya ramak kala, kaya önlenemez şekilde aşağıya yuvarlanmaktadır. Sisyphos bir çok kez denemiştir ve her defasında da kaya son anda geri yuvarlanmıştır ve her şey başa dönmüştür.
Tanrılar Sisyphos'u kısır bir döngü içerisine sokmuştur. Sisyphos'un bu durumdan kurtuluşu yoktur. Bunu kendisi de farkeder ancak yine de kayayı itmeye devam eder. Devam etmesinin nedeni, kayayı zirveye ulaştırmaya veya birinin kendisini bu durumdan kurtarmaya gelmesine olan inancı değildir. Eğer bırakırsa veya isyan ederse, bu boyun eğmek anlamına gelecektir ve tanrılar ona karşı bir zafer elde etmiş olacaktır.
İşte bu yüzden Sisyphos kendi kurtuluşunu yaratmıştır. Değiştiremediği bu durumu kendi hayatı olarak benimsemiştir. Sonuç olarak bu durum ceza olmaktan çıkmış ve bir anlamda Sisyphos tanrıları yenmiştir.
Albert Camus, bu mitolojik olayı 1942 yılında çıkardığı "Sisyphos Söyleni" adlı deneme kitabında ele almış. "Uyumsuz" ve "İntihar" kavramlarını Sisyphos üzerinden inceleyen Camus, hayatın yaşamaya değip değmeyeceğine cevap arar. Kitapta Camus'ya ait şu sözler ise, Uyumsuz Kahraman Sisyphos'un hayata bağlılığını en iyi şekilde özetlemektedir:
"İnsan, anlamsizligina ve tüm baskilarına karşın yaşamı yenmek zorundadır."
"Tepelere doğru tek başına didinmek bile bir insanın yüreğini doldurmaya yeter."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder